Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
Η ιστορία έχει αποδώσει τη φράση στον Ανδρέα Παπανδρέου όταν τον Αύγουστο του 1976 η Τουρκία έβγαλε το πλοίο στο Αιγαίο για έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Στην πραγματικότητα η πατρότητα ανήκει τόσο στον Ανδρέα όσο και στον Καραμανλή. Επειδή, στις σοβαρές χώρες- και η Ελλάδα δεν είχε καμιά σχέση με τη σημερινή παράγκα- με σοβαρούς πολιτικούς, τα σοβαρά θέματα αντιμετωπίζονται με συνεργασία του πολιτικού φάσματος. Όχι με κοκορομαχίες και εμφύλιους.
Αυτό ακριβώς είναι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας εδώ και μερικές δεκαετίες. Ότι στα κόμματα δεν επικρατεί εθνική συνείδηση. Επικρατεί κομματική. Κάποτε οι κομμουνιστές συμπέραιναν ότι η κατάντια της χώρας οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι η ελληνική αστική τάξη δε είχε και δεν έχει εθνική συνείδηση.
Παράξενο να το ακούς από κομμουνιστές. Αλλά, αληθινό.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, για τα μέτρα του 1976 ήταν ένας επιπόλαιος λαϊκιστής. Για τα σημερινά, ένας σοβαρός πολιτικός. Επειδή, η επάρκεια των Ελλήνων πολιτικών ακολουθεί τόσο φθίνουσα πορεία, που μπορεί στο μέλλον να θεωρείται και ο Τσίπρας σοβαρός!
Παρ όλες τις αντίθετες πεποιθήσεις που είχαμε αρκετοί επαναστατημένοι τότε, τα έδρανα της Βουλής ήταν γεμάτα από ανθρώπους εγγράμματους, γνώστες των θεμάτων της πολιτικής της χώρας, σοβαρούς, και κυρίως που ήξεραν πότε να αμολήσουν το ζωνάρι και πότε να το μαζέψουν. Σε όλα τα κόμματα ανεξαίρετα. Κυρίως, ήξεραν ότι ο λαός είναι ΕΝΑΣ και έναντι ΟΛΟΥ του λαού ήταν υπεύθυνοι.